นกที่เล่นกับคนอื่นมีสมองที่ใหญ่ที่สุด – และเช่นเดียวกันกับมนุษย์

มีการศึกษาการใช้เครื่องมือในหลากหลายสายพันธุ์มากกว่าพฤติกรรมการเล่น ตัวอย่างออสเตรเลียที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ ได้แก่ พฤติกรรมการเล่นมักเกิดขึ้นในเด็ก แต่ในบางสายพันธุ์ เช่น คอเรลล่าหรือกาลาห์ตัวน้อย จะขยายไปสู่วัยผู้ใหญ่ พฤติกรรมการเล่นเกิดขึ้นในสปีชีส์ที่มีแนวโน้มจะมีช่วงวัยหนุ่มสาวที่ยาวนาน ได้รับการสนับสนุนระยะยาวจากพ่อแม่ และที่เติบโตในกลุ่มสังคมที่มั่นคง พฤติกรรมการเล่นมักจะแบ่งออกเป็นสามประเภท: การเล่นเดี่ยว การเล่นวัตถุ และการเล่นทางสังคม

การเล่นเดี่ยว อาจเกี่ยวข้องกับนกตัวเดียววิ่ง กระโดด กระโดด มุด กลิ้ง 

แขวน แกว่ง เต้นรำ เลื่อน และวิ่งเล่นหิมะ การเล่นเดี่ยวเป็นรูปแบบการเล่นที่แพร่หลายที่สุด พบได้ทั่วไปในหมู่นกกินน้ำผึ้ง นกแก้ว นกกางเขน นกเคอร์ราวอง นกกินเนื้อ นกไรเฟิลเบิร์ด และนกพิราบบางสายพันธุ์ นักกายกรรมที่เก่งที่สุดในบรรดานกพิราบน่าจะเป็นนกพิราบที่มีหนามแหลมแต่ลิงลอริคีตสีรุ้งก็เป็นที่รู้กันว่าชอบการแกว่งไกว

การเล่นสิ่งของ:เกี่ยวข้องกับสิ่งของทุกชนิด รวมทั้งไม้ ก้อนหิน และของใช้ในบ้านชิ้นเล็กๆ ผู้เล่นวัตถุอาจถือไม้เท้าหรือหินหรือแม้แต่ใบไม้รอบๆ โยนมันทิ้ง แล้วหยิบมันขึ้นมาอีกครั้งแล้ววิ่งไปกับมัน

ผู้เล่นวัตถุมีไม่มากเท่าผู้เล่นเดี่ยว แต่ยังคงแพร่หลายข้ามสายพันธุ์ คลิกที่นี่เพื่ออ่านคำอธิบายที่น่ารักของ Kookaburra ที่หมกมุ่นอยู่กับการเล่นกับหิน

การเล่นทางสังคม:เกี่ยวข้องกับบุคคลตั้งแต่สองคนขึ้นไป การเล่นโซเชียลเป็นประเภทที่หายากที่สุด มันอาจจะเกี่ยวข้องกับนกตัวหนึ่งที่ถือวัตถุอยู่ในจะงอยปากของมัน และตัวอื่นๆ ไล่ตามมัน กรณีที่เผยแพร่ส่วนใหญ่จะจำกัดเฉพาะนกแก้วและนกคอร์วิด และเป็นที่รู้จักในนกกางเขนและอีกา

เพิ่มเติม: สิ่งที่นกออสเตรเลียสามารถสอนเราเกี่ยวกับการเลือกคู่ครองและการทำให้นกมีอายุยืนยาว

White-winged choughs เป็นที่รู้กันว่าเล่นเกมที่เด็กสองคนคว้าไม้เล็กๆ หรือหญ้ามัดหนึ่งพร้อมๆ กัน จากนั้นแต่ละคนก็พยายามแย่งมันจากอีกฝ่าย

โปรดทราบว่าผู้เล่นโซเชียลเป็นผู้เล่นเดี่ยวและผู้เล่นวัตถุเช่นกัน แต่ผู้เล่นเดี่ยวหรือผู้เล่นวัตถุอาจไม่ใช่ผู้เล่นโซเชียล หลังถือว่ามีฟอร์มการเล่นที่ซับซ้อนกว่า

ปรากฎว่าหมวดหมู่เหล่านี้มีความหมายเมื่อใช้ในการวิเคราะห์

ความเชื่อมโยงที่อาจเกิดขึ้นกับมวลสมอง ข้อมูลเกี่ยวกับน้ำหนัก/มวลสมองของนกออสเตรเลียมีให้ตั้งแต่การศึกษาที่สำคัญในปี 2014 เท่านั้น โดยระบุปริมาณสมองและขนาดร่างกายของนกออสเตรเลียทุกสายพันธุ์ ทำให้นักวิจัยสามารถเชื่อมโยงข้อมูลทางชีววิทยาเหล่านี้กับข้อมูลพฤติกรรมได้

การศึกษาของฉันเกี่ยวข้องกับนกพื้นเมืองของออสเตรเลีย 77 สายพันธุ์ซึ่งมีชุดข้อมูลทั้งหมด ผลลัพธ์ที่ออกมาน่าประหลาดใจมาก ในตัวอย่างที่ใช้ การใช้เครื่องมือดูเหมือนจะไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ใดๆ ในแง่ของขนาดสมองหรืออายุขัย: ไม่ว่าสปีชีส์จะแสดงการใช้เครื่องมือหรือไม่ก็ตาม มวลสมองสัมพัทธ์ก็ไม่แตกต่างกัน อย่างไรก็ตาม ผลที่ได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าขนาดสมองและรูปแบบการเล่นมีความสัมพันธ์กัน

ผู้เล่นทางสังคม เทียบกับผู้เล่นคนอื่นๆ และกับผู้เล่นที่ไม่ใช่ผู้เล่น มีขนาดสมองเฉลี่ยที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในแต่ละประเภท:

ผลลัพธ์เหล่านี้ไม่ได้จำกัดอยู่ในนกแก้ว แต่พบได้ในนกที่ขับขานและคำสั่งอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นนกทั่วโลกยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด อย่างไรก็ตาม เนื่องจากนกแก้วและนกขับขานวิวัฒนาการขึ้นครั้งแรกในออสเตรเลีย จากนั้นจึงแพร่กระจายไปยังส่วนอื่น ๆ ของโลก ผลลัพธ์ที่ได้จึงอาจมีต่อนกที่อยู่นอกออสเตรเลีย จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติม

อะไรมาก่อน – การเล่นส่งผลให้สมองใหญ่หรือสมองใหญ่กระตุ้นพฤติกรรมการเล่น – ไม่เป็นที่รู้จัก แต่ไม่ว่าจะมองไปทางไหน การเล่นโซเชียลหรือแค่เล่นๆ ล้วนเกี่ยวข้องกับสมองที่ใหญ่ขึ้นและชีวิตที่ยืนยาว

แล้วทั้งหมดนี้มีความหมายอย่างไรต่อวิวัฒนาการของสมองมนุษย์? อาจเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน แต่ขั้นตอนของการพัฒนาในมนุษย์และนกดูเหมือนจะมีความคล้ายคลึงกันและนี่อาจมีความสำคัญ

ลูกหลานในมนุษย์ เช่น ลิงใหญ่และไพรเมตอื่นๆ ก็พัฒนาช้าเช่นกัน ยืดเยื้อวัยเด็กและเล่นอย่างกว้างขวาง เช่นเดียวกับนกพื้นเมืองของออสเตรเลียจำนวนไม่น้อย อาจหมายถึงการเล่นด้วยกันที่ให้มากกว่าแค่เวลาผ่านไป มันอาจเป็นตัวขับเคลื่อนวิวัฒนาการของสติปัญญา และแม้กระทั่งสำหรับชีวิตที่ยืนยาว

สถานการณ์ปัจจุบันของ COVID-19 อาจให้เงื่อนงำว่าทำไมพวกเขาถึงล้มเหลวในการจุดประกายกระแสประชานิยมในออสเตรเลีย

การมีส่วนร่วมที่สำคัญของ Palmer ต่อโลกของ COVID คือการท้าทายศาลสูงที่ไม่ประสบความสำเร็จในการบังคับให้ออสเตรเลียตะวันตกเปิดพรมแดน

12 เดือนที่ผ่านมาได้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของ “วัฒนธรรมการกักกัน” ในออสเตรเลีย ซึ่งเป็นคำที่นักประวัติศาสตร์วัฒนธรรมJohn Williams บัญญัติขึ้นเป็นครั้งแรก ในทศวรรษที่ 1990

สัญชาตญาณตามธรรมชาติของชาวออสเตรเลียคือการปิดพรมแดนเพื่อต่อต้านการคุกคามจากภายนอก ไม่ว่าจะเป็นสัญชาติหรือรัฐ ข้อยกเว้นเพียงบางส่วนสำหรับกฎนี้ในขณะนี้คือรัฐนิวเซาท์เวลส์ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของออสเตรเลียที่มีวัฒนธรรมการเมืองการค้าเสรี (หรือลัทธิสากลนิยม) 

Credit : สล็อต 888 เว็บตรง ไม่ผ่านเอเย่นต์ ไม่มี ขั้นต่ำ / ดูหนังฟรี